Köpeklerde Deri Hastalıkları ve Tedavisi

Köpeklerde Deri Hastalıkları ve Tedavisi

Köpek sahiplerinin sınırlarını zorlayan hallerden birisi karşısında yada kulağının dibinde yalanıp duran, çiğneyen, çizen ve tekrar yalanan köpekleridir. Büyük cins köpeğiniz bütün bunları yaparken büyük bir gürültü koparır veya ikinizi birden duvara iter. Kaşıntı basit sebeplerden veya bazı hastalıklardan meydana gelebilir. Alerjiler, iç hastalıklar veya parazitlerden birisi kaşıntıya sebep olabilir. Köpeklerde Deri Hastalıkları..

Köpeklerde en sık görülen rahatsızlıklar çoğunlukla deri hastalıkları olarak bilinmekte. Ev ortamı ise onların bu hastalıklara yakalanma riskini çoğaltıyor. Evin kapalı ortamı köpekler için bunaltıcı olabiliyor. Bu stresörle başa çıkmakta zorlanan pati dostumuzda, bazı davranış bozuklukları ve hassasiyetler gelişebilir.

Köpeklerde Deri Hastalıkları Sebepleri Nelerdir?

Köpeklerde deri rahatsızlıklarının altında yatan sebep stres, iç hastalıkları veya deri hastalıkları olabilir. Todays Veterinary Practice dergisinin yayınladığı bir makaleye göre köpekler en dirençli deri bakteri enfeksiyonlarına sahiptirler. Bunun altında ki sebepler araştırıldığında şöyle bir tablo ile karşılaşılmış. Köpeklerin derisinde bir boşaltma tıpası görevi gören foliküler lipit tıkacı yoktur. Yani derinin maddeleri dışarıya attığı bir mekanizması yok.

İkinci sebep olarak kırılgan cilt bariyerine sahipler, yani dermatolojik olarak daha korunmasızlar. Üçüncü sebep olarak köpeklerin cilt ph seviyesi bu enfeksiyonların oluşmasına uygundur. Köpek cilt hastalıkları için birçok önleyici uygulamalar ve şikayetleri hafifletici tedaviler bulunuyor. Ağızdan alınan veya topikal uygulanan ilaçlar çoğu zaman işe yarayabilir. Bunların yanında bu hastalıklardan bazıları için evde kendiniz yapabileceğiniz uygulamalar da mevcut. Bu uygulamalar yapılmadan önce (dostunuzun sağlığı için) bilimsel olarak etkilerinin açıklanmış ve size uygun olması son derece önemli.

Piyoderma İçin Ev Tedavisi

Piyoderm köpeklerde ikiye ayrılıyor yüzeysel ve derin piyodermler. Yüzeysel piyodermler için sık sık banyo yapılması öneriliyor. Derin piyodermler içinse antibiyotiklere ek olarak kabukları azaltıcı ve kurutucu olarak haftada 1 kere banyo şart.

Topikal tedavi olarak görülen banyolarda deriyi dsteklemek, kuvvetlendirmek mümkün. Ph seviyesine uygun doğal sabunlar kullanmak, varsa cilt bariyerini güçlendirecek yağlar kullanmak tedaviyi olumlu yönde destekliyor. Banyoların diğer önemli faydası ise antibiyotik ve ilaçlara dirençli suşların temizlenmesini sağlaması.

Metisiline Dirençli Pyoderma Tedavisi

Uzun süre kullanımlarda bazı deri bakterileri kendilerini ilaçlara karşı geliştirir; ilacı etkisizleştirirler. Bu durumda yine yüzeysel uygulamalar akla gelir. Veterinerler topikal antiseptik tedaviler için onaylanmış ve çok az bulunan şampuanları tavsiye ederler. Bunun için %2-%4 klorheksidin içeren şampuanlar en iyisidir. Yalnızca en iyi veterinerlik firmaları tercih edilmelidir. Çünkü klorheksidinin etkin olabilmesi için iyi formülize edilmiş olması gerekir (klorheksidin içermesi yeterli değil).

Enfeksiyonlar çözüldükçe derinin kaplamasının iyileşmesi önem taşır. Temizlemenin ve steril hale getirmenin yanında ek olarak cilt bariyerini desteklemek gerekir. Bunun içinse Seramid kompleksi ve fitosfingozin lipidi gibi lipidler, yumuşatıcılar masaj ile deriye uygulanabilir.

Topikal Pyoderma Tedavisi İşe Yarıyor mu?

Genelleşmiş, derinleşmiş ve şiddetli tablolarda antibiyotik tedavisi zorunlu hale gelir. Bu durumda köpeğin durumunda kültür ve duyarlılık tedavinin tek çözümüdür.
Bazı veterinerlik deri ilaçları ve kullanılışı aşağıda ki gibidir:

Linkozamidler: Hassas olarak bildirilirse klindamisinde kullanılabilir. Ancak bu muadil ilaç bütün bakterilere karşı etkili değildir. Staphylococcus türlerinde bu tedavi başarısız olur.

Sülfonamid: Özellikle hassas organizmalarda tercih edilir ve günde bir kere kadar kullanımında sakınca yoktur. Çoğu köpek tarafından etkileri tolare edilebilir.

Tetrasiklin (doksisiklin ve minosiklin muadili): Çoğu izolat tetrasiklin ve penisiline duyarlı olduğundan MRSP de duyarlı olabilir. Derinin inhibatör konsantrasyonu 0,5 ve 1 mcg/mL’den fazlaysa bakteri kültürü ilaca duyarlı olsada işe yaramaz. Yani ilaç deriye nüfus edemeyeceği için etkisiz olur.

Amfenikoller: Bu ilacın kullanımı en az 30 mg/kg Q 8 H olmalıdır. Bu da yetersiz uyumlulukla sonuçlanabilir. Yani köpeğinizin vücudu ilaca reaksiyon göstermeye başlayabilir, etken maddeyi tehdit olarak algılar. Otuz gün kullanımdan sonra mide bulantısı, kusma ve ishal ilaca eşlik edebilir. Ayrıca aplastik anemi denilen kan zehirlenmesi gibi ciddi bir sonucu ortaya çıkarabilir.

Aminoglikozidler: Çoğu köpek tarafından iyi tolare edilen bir ilaçtır. Deri altına enjeksiyon ile verilmesi gerekir. Uzun süreli kullanımlarda böbrek taşına, kireçlenmeye neden olur. Bunun için bu ilacın takibinde sık sık böbrek kontrolu ve üre kontrolü yapılması tavsiye edilir.

Rifaminisler: Stafilokok enfeksiyonlarda etkilidir. Hepatotoksit olması sebebiyle uzun süreli kullanımlarda karaciğer takibi önemlidir.

Görüldüğü üzere antibiyotik ilaçları bazı türlerde etkisiz, bazı deri türlerinde işlevsiz, böbrek ve karaciğer için yorucu olabilir. Bu etkileri en aza indirilse bile tedaviye %100 cevap verilemeyebilir.

Alternatif tedaviler işe yarıyor mu?

Tamamen işe yarayıp yaramadığı kontrollü bir ekip tarafından araştırıldı. Sonuç olarak topolojik tedavilerin ilaçsız bir şekilde yürütüldüğünde gayet başarılı şekilde tedavi edici olduğu ortaya çıkarıldı. MRS P’ şikayeti olan on köpek üzerinde yapılan deneyde şu bulgulara rastlandı:

• Köpekler 10 gün boyunca %2 klorheksidin içeren bir cerrahi fırça ile yıkandı
• Köpeklerin cilt rahatsızlıkları ciddiyete göre puanlandı. Kaşıntı, dökülme,kızarıklık vb.
• Köpeklerin cilt sorunları 2 haftada %50’den fazla iyileşti.
• Köpekler 4 haftanın sonunda tamamen iyileşti. Yalnız biri kontrolsüz atopik dermatit bulgusuna bağlı olarak iyileşmedi.
• Sonuç: Her gün yapılan özel bir banyo ile ile bir ay sonunda cilt enfeksiyonunu temizlemek mümkündü.